Prabhu |blogs

Old men, Rocking chair

It rocks
In the cottage
To and fro
Like a boat roped to the abandoned shore
Gentle and silent
A wavering mind
Dithering like pendulum
Over two different ideas

A time warper to an old man
Who becomes reminiscent of his past

Laid near a fire place
He rocks on that chair
With a hot coffee cupped in his hands
Sipping slowly
Nostalgic of callous and fertile past

Laid in a corner
In darkness
Another old man sits,
Numb with cold, with a nippy coffee
Untouched over the table nearby
Reminiscences of a blundered past

As a clever man learns from his past,
An intelligent man learns from others’

- B.பிரபுகுமார்

இது என்னோட கன்னி முயற்சி, ஒரு கவிதை எழுதனும்னு. இது கொடைக்கானலில் ஒரு எழுத்தாளர் பட்டறைக்கு சென்ற பொழுது எழுதியது. சூரத்திலிருந்து ஒரு பேராசிரியர், கவிதையாளர் ஈ.வி.ராமகிருஷ்ணன் வந்திருந்தார். அவர் மேற்பார்வையில் எழுதியது இது. நான் அங்கே சென்று அழகான பெண்களை ரசித்ததும், ஒரு அருமையான கதை(நீயே சொல்லிக்க கூடாது) எழுதியதும் இன்னொரு பதிவில் சொல்றேன்.

நமீதாவ ஏன் இழுத்தேன்னா, கிழவன் தன் பழச நினைச்சு பாக்குறான். நல்லா இருந்தா நமீதாவ பாக்கலாம். நாசமா போயிருந்தான்னா ஒட்டைக் குடிசை மூலையில சரோஜா தேவி கனவோட அவ்ளோதான்! இதத்தான் தலைப்பு உணர்த்துது.